مردم تمایل دارند که با افزایش سن ، تنهایی کنند ، اما برای سالمندان در این کشورهای اروپایی بدتر است

تبلیغ

تحقیقات جدید نشان می دهد که اروپایی ها می توانند انتظار داشته باشند که با افزایش سن ، تنهایی تر شوند – اما آمریکایی ها می توانند با بزرگترین لال اجتماعی خود در میانسالی روبرو شوند.

تنهایی به عنوان یک مسئله مهم بهداشت عمومی ظاهر شده است که خطر همه چیز را از آن بالا می برد افسردگی وت دیابت نوع ۲ به دلهرهو سکته مغزی اما غالباً به عنوان مشکلی که در آن بسیار جوان و بسیار قدیمی است ، تصور می شود که جمعیت میانسال گاهی اوقات نادیده گرفته می شوند.

برای مطالعه جدید ، محققان سطح تنهایی بیش از ۶۴۰۰۰ نفر از ۵۰ تا ۹۰ ساله در ۲۹ کشور را اندازه گیری کردند که بیشتر آنها در اروپا بودند. آنها از مقیاس تنهایی استفاده کردند که در نظر گرفت که چند بار مردم احساس می کردند که فاقد همراهی هستند ، کنار گذاشته شده اند یا از نظر اجتماعی منزوی هستند.

براساس مطالعه منتشر شده در ژورنال ، بزرگسالان میانسال و مسن تنها در قبرس و یونان بودند پیری و سلامت روانیبشر آنها در دانمارک ، سوئیس و اتریش کمترین تنهایی بودند.

در سراسر کشورها ، مردم تمایل به تنهایی تر شدن در سن پیر شدن داشتند – اما چقدر تنهایی به زندگی در آنجا بستگی داشت ، با کسانی که در بلغارستان و لتونی بودند ، بیشترین افزایش را با افزایش سن مشاهده می کردند.

در هر سنی ، تنهایی با عدم کار و ازدواج ، افسردگی یا در سلامت ضعیف مرتبط بود ، اما چقدر این عوامل مهم به کشور و گروه سنی بستگی داشت.

به عنوان مثال ، در ایالات متحده ، خارج از کار با تنهایی در زندگی میانسالی گره خورده بود. این تنها کشوری بود که افراد میانسال نسبت به نسل های قدیمی احساس تنهایی می کردند. (همان روند در هلند پدیدار شد ، اما این گزارش محدودیت داده ها را نشان می دهد که این انجمن را کمتر مشخص می کند.)

“سیگنالی برای جستجوی اتصالات بیشتر”

محققان گفتند ، اختلافات بین کشورها و گروه های سنی نشان می دهد که تنهایی فقط یک نتیجه طبیعی پیری نیست – به احتمال زیاد با عوامل اجتماعی گسترده تری مانند کار و خواسته های مراقبتی گره خورده است.

Esteban Calvo ، معاون معاون شهردار Universidad در شیلی و نویسنده ارشد مطالعه ، در بیانیه ای گفت: “یافته های ما نشان می دهد که تنهایی فقط یک مسئله در اواخر زندگی نیست.”

کالوو افزود: “یک رویکرد یک اندازه متناسب ، این مشکل جهانی را حل نمی کند.”

این گزارش محدودیت های کمی دارد ، به ویژه که داده ها قبل از همه گیر COVID-19 جمع آوری شده و میزان پاسخ در برخی از کشورها کم است ، به این معنی که یافته ها ممکن است کاملاً نماینده نباشند.

همچنین عواملی که می گوید با تنهایی مرتبط است ، از بین نرفت. به عنوان مثال ، یک فرد مجرد می تواند طلاق ، بیوه یا هرگز ازدواج نکرده باشد ، در حالی که یک فرد خارج از کار می تواند بیکار یا بازنشسته باشد-و این تمایزها می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.

کاترینا موری ، محقق ارشد موسسه مطالعات اجتماعی و جمعیتی بروکس در دانشگاه آزاد بروکس (VUB) ، به Euroonews Health گفت: “بعضی از موارد لزوماً عملی نیستند. … همه در نهایت شریک زندگی خود را از دست می دهند.”

اما با توجه به پیوندهای بین تنهایی ، پیامدهای سلامتی و کیفیت زندگی ، موضوعی است که او معتقد است سزاوار توجه بیشتر است – برای افراد در هر سنی.

مائوری ، که درگیر مطالعه جدید نبود ، گفت: “تنهایی چیزی است که بخشی از زندگی ما است ، اما وقتی مزمن است ، وقتی منجر به افسردگی می شود ، مشکل ساز می شود.”

تبلیغ

او گفت ، تنهایی “کمی شبیه گرسنگی است” ، به عنوان “سیگنال برای جستجوی ارتباطات بیشتر” خدمت می کند.