دانلود زیرنویس فیلم One Point O 2004 – بلو سابتایتل

دانلود زیرنویس فیلم One Point O 2004 یک معمای ترسناک دیستوپیایی سایبرپانک در سال ۲۰۰۴ به نویسندگی و کارگردانی جف رنفرو و مارتین تورسون است. این فیلم یک کابوس کافکی است که در آن یک برنامه نویس کامپیوتر جوان، یک خوکچه هندی ناخواسته در یک آزمایش شرکتی برای آزمایش یک طرح تبلیغاتی جدید است. در این فیلم جرمی سیستو و دبورا آنگر به ایفای نقش می پردازند و لنس هنریکسن، یوجین برد، بروس پین و اودو کیر در آن حضور دارند.

برای دانلود به لینک زیر مراجعه کنید

https://blue-subtitle.com/one-point-o-2004/

زیرنویس فیلم One Point O 2004 یک برنامه نویس کامپیوتر و مهندس شبکه سایمون جی (جرمی سیستو) شروع به یافتن بسته های کاغذی خالی در آپارتمان خود می کند. سایمون تلاش زیادی می کند تا آپارتمانش را ایمن کند، اما بسته ها همچنان ظاهر می شوند. سایمون تلاش می کند تا بفهمد چه کسی بسته ها را ترک می کند.

در عین حال، سایمون که در زمینه IT کار می کند، برای تکمیل یک پروژه برنامه نویسی تحت فشار است. سایمون همچنین وسواس زیادی برای خرید شیر با نام تجاری Nature Fresh پیدا کرده است. سایمون در طول تحقیقات خود با همسایگان عجیب و غریب خود در بلوک آپارتمانی که در آن زندگی می کند آشنا می شود. آسانسورهای داخل بلوک آپارتمانی از کار افتاده اند و راهروها با دوربین های امنیتی پر شده است. دریک (Udo Kier) که آپارتمانی را در مقابل سایمون اشغال می کند، یک سر ربات هوش مصنوعی ساخته است که به نظر سیمون جالب است. دریک پیشنهاد می کند که همسایه (بروس پین) که آپارتمان کنار سایمون را اشغال می کند، ممکن است مسئول بسته ها باشد. سیمون در راهرو با همسایه روبرو می‌شود و از او می‌پرسد که آیا بسته‌هایی را برای او گذاشته است یا خیر. همسایه، که از جذابیت و شیطنت خود بیرون می زند، به سادگی به او می خندد.

سیمون همسایه را به یک کلوپ شبانه دنبال می کند و از آن برمی گردد. در کلوپ شبانه، سیمون همسایه را در حال تعامل با تعدادی از زنان، از جمله تریش (دبورا کارا اونگر) می بیند. تریش متوجه خیره شدن سایمون به آنها می شود. در راه خانه از کلوپ شبانه، همسایه به زودی متوجه می شود که او را تعقیب می کنند و چاقویی را روی سایمون می کشد. وقتی همسایه متوجه می شود سایمون کیست، او را برای نوشیدنی به آپارتمانش دعوت می کند. همسایه قبل از ورود به آپارتمانش، دوربین های امنیتی راهرو را می شکند. وقتی سایمون وارد آپارتمان همسایه می‌شود، متوجه می‌شود که یخچال او پر از قوطی‌های کولا ۵۰۰ است. همسایه از سایمون دعوت می‌کند در یک بازی جنسی واقعیت مجازی[۴] که او توسعه داده است و تریش را در آن حضور دارد، شرکت کند. سایمون خود را در بازی واقعیت مجازی غوطه ور می کند. هنگامی که او از بازی خارج می شود، متوجه می شود که Neighbor در حال خونریزی و مرگ است. همسایه به او توصیه می کند که قبل از مرگ نیز بسته هایی دریافت کرده است. سایمون متعاقباً با تریش رابطه عاشقانه برقرار می کند. تریش به آب پرتقال وسواس دارد.

همانطور که سایمون به تحقیقات خود ادامه می دهد، تعدادی قتل دیگر در ساختمان شروع می شود. سیمون متوجه می‌شود که ساکنان دیگر نیز بسته‌هایی دریافت می‌کنند، اما سکوت کرده‌اند. سیمون همچنین می‌آموزد که ساکنان دیگر به محصولات خاصی معتاد می‌شوند. تنها فردی در آپارتمان که تحت تأثیر قرار نمی گیرد، سرایدار، هاوارد (لنس هنریکسن) است. یکی از دوستان سایمون، پیکی به نام نیل (یوجین برد)، به سیمون در مورد آزمایش شرکتی می گوید تا نانومیت ها را به مغز مردم تزریق کند تا آنها را به محصولات خاصی معتاد کند. سایمون ادعاهای نیل را به عنوان دروغ رد می کند، اما در نهایت متوجه می شود که او حقیقت را می گوید.

زیرنویس One Point O 2004 یک محصول مشترک بین المللی بود و به طور کامل در بخارست، رومانی فیلمبرداری شد. این فیلم برای اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس سال ۲۰۰۴ با عنوان اصلی خود (One Point O) به نمایش درآمد.

کد برنامه‌نویسی که در فیلم مشاهده می‌شود از Viralator 0.9 است  کارگردانان به تعدادی از تأثیرات روی فیلم اشاره کردند، از جمله محاکمه اورسون ولز، بلید رانر ریدلی اسکات، صحرای سرخ میکل آنجلو آنتونیونی، تام زیر چشمی مایکل پاول. و ویدئودروم دیوید کراننبرگ. بخش‌های دریک و تریش با در نظر گرفتن Udo Kier و Deborah Kara Unger نوشته شدند. آدرین برودی قرار بود نقش سایمون را بازی کند، اما این نقش ناکام ماند و جرمی سیستو به عنوان بازیگر انتخاب شد. بروس پین پس از شروع فیلمبرداری در بخارست به بازیگران پیوست.

یکی از منتقدان اظهار داشت که «اگر فیلیپ کی دیک در حال خواندن کافکا بود، از این کار عصبانی می‌شد و ماتریکس را می‌نوشت که سپس توسط استنلی کوبریک کارگردانی می‌شد، ممکن است به چیزی شبیه به این برسید». فیل دیویس-براون اظهار داشت که «فیلم یک اثر موفق با بافت غنی، استفاده شگفت‌انگیز از لوکیشن، نور و دوربین و اجرای خوب برخی از استعدادهای محترم این ژانر است». دیویس-براون در مورد نقش آفرینی هر یک از بازیگران، اظهار داشت که جرمی سیستو “خود عجیب و غریب معمول او بود، اما کار خوبی بود”، “بروس پین ترسناک بود”، اودو کییر “مضحک” بود، که دبورا کارا اونگر اسرارآمیز و لنس هنریکسن «در مدتی طولانی بهترین عملکرد خود را داشته است». نیل کاراسیک اظهار داشت که فیلم «لذت‌انگیز و از نظر بصری قابل تحسین» بود. رایان کراکنل اظهار داشت که «در حالی که داستان با ترکیبی از فناوری‌های برتر ماتریکس با محاکمه اورسون ولز بسیار بدیع است، اما در آن حال و هوا و فضایی است که فیلمسازان واقعاً در آن می‌درخشند». اولتیمو فرانکو به فیلم امتیاز ۳ از ۵ داد، اظهار داشت که “فیلم زیبا به نظر می رسد” و اظهار داشت که “هواداران گیرمو دل تورو و دیوید فینچر باید چیزهای زیادی برای قدردانی در اینجا بیابند”. این فیلم در وب‌سایت Cyberpunkreview.com امتیاز ۹ از ۱۰ را دریافت کرد، که بیان می‌کرد که فیلم «شاید گزنده‌ترین تفسیر را در مورد تبلیغات و توسعه نرم‌افزاری که در هر کجا پیدا کنید، دارد». آندره آ بالرینی اظهار داشت که «فیلم تمام اجزای کلاسیک ژانر سایبرپانک را دارد: محیطی دیستوپیایی، شرکت‌های قدرتمندی که تلاش می‌کنند بر شهروندان حکومت کنند، نقش فناوری در توسعه جامعه، جوانب مثبت و منفی پیشرفت».

Hildur Loftsdóttir به فیلم سه ستاره از پنج ستاره داد، به تأثیر دیوید کراننبرگ و دیوید لینچ اشاره کرد و اظهار داشت که داستان “هم بدیع و هم به خوبی فکر شده” بود. راینر هاینز این فیلم را به‌عنوان یک «هیجان‌انگیز مرضی کافکایی با قطعات در هم تنیده‌شده مؤثر از فیلم‌هایی مانند Blade Runner، Matrix، Cube و Delicatessen و رنگ‌ها و زیبایی‌شناسی تصویری جذاب» توصیف کرد. او همچنین اظهار داشت که این فیلم “یک مهیج علمی تخیلی گیرا و تاریک است که تاثیر خود را نه کم از طراحی تصویر درخشان به دست می آورد”.

اسکات فانداس بیشتر از این فیلم انتقاد کرد و اظهار داشت که این فیلم «دیوانه‌آمیز تصاویر و ایده‌های برگرفته از جورج اورول، ماتریکس و فیلم‌های دیوید کراننبرگ را به هم پیوند می‌دهد، اما در نهایت با یک هیولای نامرتب فرانکشتاین در یک فیلم خاتمه می‌یابد». برایان مک‌کی نیز از این فیلم انتقاد کرد و اظهار داشت که «طرح و توسعه شخصیت تقریباً به ضخامت جو در پلوتون است». اریک چیلدرس اظهار داشت که «فیلم بسیار شبیه Soylent Green است… در حالی که قهرمان داستان ما قبل از اینکه با یک درک حیرت‌انگیز از بالای سرش ضربه بخورد، از یک محیط ترسناک و غم‌انگیز عبور می‌کند» اما «مانند فیلم کلاسیک فرقه چارلتون هستون، اتمسفر زیادی برای جذب مخاطب وجود دارد، اما خسته کننده می شود، فقط در صحنه های پایانی دوباره واقعاً جالب می شود. در سال ۲۰۰۷، این فیلم به عنوان یکی از “۵۰ فیلم برتر دیستوپیایی تمام دوران” توسط اسنارکراتی، یک مجله اینترنتی محبوب فیلم، فهرست شد.