دانلود زیرنویس فیلم Haruhara San’s Recorder 2021 ساچیکو (چیکا آراکی)، یک زن بیست و چند ساله اهل هوکایدو، به یک آپارتمان اجاره ای در جایی در توکیو نقل مکان می کند. او این مکان را از یک همکار از شغل جدیدش در یک کافه کوچک در شهر گرفت. او روزهای خود را با تنبلی در آپارتمان جدیدش و کار در کافه می گذراند. گاهی اوقات، دوستان او را ملاقات می کنند و از طریق تعامل با آنها، متوجه می شویم که دلیلی وجود دارد که ساچیکو چنین زندگی می کند.

برای دانلود زیرنویس اینجا کلیک کنید

زیرنویس فیلم Haruhara San’s Recorder 2021 «ضبط هاروهارا سان» فیلمی درباره از دست دادن است. چگونه از دست دادن یک دوست، به خصوص روشی که سوگیتا به او پیشنهاد می کند که ساچیکو دوست خود را از دست داده است، این شخص را برای بقیه عمرش تعریف می کند. اگرچه او طوری رفتار می کند که گویی با اشاره هاروهارا به خودکشی کنار آمده است، اما این کار را نکرده و نخواهد کرد. به همین دلیل است که او اغلب به آرامی از پنجره های مختلف نگاه می کند، گویی ناخودآگاه سعی می کند دوست خود را پیدا کند.

نشانه های ظریف دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد نه ساچیکو و نه هیچ یک از شخصیت های دیگر حاضر نیستند غیبت عزیزان خود را بپذیرند. برای مثال، از طریق یک شات نفس‌گیر، متوجه می‌شویم که ساچیکو هر زمان که به خانه می‌رود، درب ورودی خود را باز می‌گذارد. او ممکن است این کار را برای تهویه بهتر انجام دهد، اما در عین حال، این در باز هم به عنوان “دعوت” برای دوستی که رفته است برای دیدن او و هم نمادی برای عدم پذیرش کاراکتر از مرگ دوستش است.

عکس ها و دیگر اشیاء فیزیکی عملکرد مشابهی برای برخی از شخصیت های دیگر دارند که ساچیکو در کافه ملاقات می کند. نمونه بارز زنی گمشده است که شخصیت اصلی به او کمک می کند تا راه را به ساختمانی بی ادعا پیدا کند. با دیدن آن، گریه می کند و از ساچیکو می خواهد که از او عکس بگیرد. دیگران نیز همین کار را می‌کنند – از ساکان (همانطور که بسیاری او را صدا می‌کنند) می‌خواهند برای عکس گرفتن، فیلمبرداری از او در حین غذا خوردن. موضوع تکرارشونده غذا خوردن و عکاسی، دوباره، می‌تواند به عنوان وسیله‌ای برای شخصیت‌های غمگین بی‌آرام خوانده شود تا شخصیتی را که از دست داده‌اند به یاد بیاورند.

زیرنویس Haruhara San’s Recorder 2021 پاراگراف های قبلی ممکن است تصور اشتباهی از «ضبط هاروهارا سان» ایجاد کنند که این تجربه بسیار دراماتیک است. کاملا مخالف. این یک فیلم بسیار آهسته و به ظاهر بدون حادثه است که مملو از لحظات ظریف غم و اندوه است. وقتی شخصیتی بشقاب خالی را می بیند و گریه می کند یا دیگری ضبط کننده را می بیند و آرام شروع به پخش آن می کند، شاهد آنها هستیم. اما بیشتر از همه، ما آن را از طریق استفاده از فضای خالی تجربه می کنیم. این نوعی پوچی است که فراتر از انزوای اجتماعی است که به دلیل همه‌گیری COVID-19 بر جهان تحمیل شده است. در اینجا، فضای خالی یک فضای منفی است که با غیبت قطعی افرادی که برای همیشه رفته اند تعریف می شود.

فیلم از منظر تکنیکی هم خوشایند است. نماهای ثابت طولانی پر از فضای خالی زیاد و حرکت پراکنده، احساس پیچیده ای از دست دادن و تسلیم شدن را القا می کند. این موضوع با این واقعیت تقویت می‌شود که به نظر می‌رسد «ضبط هاروهارا سان» در طول همه‌گیری کووید-۱۹ فیلم‌برداری شده است و همه شخصیت‌ها ماسک می‌پوشند و نسبتاً محتاط و حتی ناجور در اطراف یکدیگر هستند. این، دوباره، ممکن است به دلیل شیوع بیماری یا شاید به دلیل از دست دادن شخصی شخصیت ها باشد.

“Haruhara-san’s Recorder” به جز این واقعیت که ساچیکو در حال اجاره یک آپارتمان جدید و کار در یک کافه است، هرگز چیزی به ما نمی گوید. درست مانند نوع شعری که بر اساس آن بنا شده است، فقط به طور بسیار ظریف آنچه را که ممکن است اتفاق افتاده باشد، نشان می دهد، و آن را در زمانی دشوار، اما در نهایت، تجربه ای ارزشمند می کند.